Bastion
Oh Bastion, we hangen aan je lippen. Vertel ons wat wij nog niet weten, maar waar we spoedig achter zullen komen wanneer we het een paar seconden later met onze eigen ogen zien. Het concept van de verhalende verteller blijft het hele spel werken en maakt dat al je acties net wat meer betekenis krijgen. Waar in andere games het inhakken op vijanden en zoeken naar items al gauw als sleur aanvoelt, zorgt zijn zware maar rustgevende stem ervoor dat het in Bastion toch heel belangrijk lijkt.
Bastion doet verder heel veel goed en weinig fout. Het speelt soepel, het vechtsysteem heeft genoeg variatie en de spelwereld is prachtig vormgegeven, ook al is deze bijna geheel uit elkaar gevallen. De muziek maakt het af, door niet bij één stijl te blijven maar wel altijd toepasselijk te zijn. En dan rol je ineens tussen de boosaardige vogels en schietende planten door. En stuit je op een eenzaam meisje dat op haar harp zit te spelen, een prachtige serenade zingend. Aan niemand gericht, maar wij zijn sindsdien verliefd.